Rekomendacje filmowe Dyrektora Festiwalu Ale Kino!

Jeśli nie jesteście jeszcze zdecydowani, jakie filmy wybrać podczas tegorocznego Festiwalu, rzućcie okiem na rekomendacje Dyrektora Ale Kino!, Jerzego Moszkowicza!

Moja mama gorylica
wiek: 7+
Czy wielka, człekokształtna małpa może żyć jak człowiek między ludźmi, jeździć śmiesznym samochodzikiem, a przede wszystkim okazać się dobrą przybraną mamą dla dziewczynki? Jasne, że może, a bycie jej córeczką to niezła jazda. I to nie tylko w bajce, jeżeli w tytułowej gorylicy dostrzeżemy trafną i współczesną metaforę. Strzeżmy się uproszczonego obrazu świata: inny nie znaczy gorszy, a może okazać się lepszy! Lub lepsza. J

Dzieciaki sobie radzą
wiek: 10+
To się może niestety przydarzyć każdemu dziecku: ciężko chora mama, której tak bardzo brakuje. Wielki jest jednak imperatyw synowskiej miłości, nawet gdy ten syn ma tylko dziewięć lat. Z pomocą przyjaciół wyrusza na długą i trudną, z perspektywy małego chłopca, wyprawę, żeby tylko pobyć trochę z mamą w szpitalu, bo to na pewno jej pomaga. Chwytające za serce.

Świat Bustera
wiek: 8+
Magiczny świat małego Bustera nie jest ani bardzo skomplikowany, ani zbyt dramatyczny. Za to jest w nim mnóstwo dobra i pogody ducha. Prawie wszyscy bohaterowie tej historii są ciepli i sympatyczni. Nawet jedyny zły charakter w tym filmie, śliczny blondynek – złośliwy laluś (może wyrośnie na kogoś takiego, jak biali chłopcy z Funny Games Hanekego?) w ostatniej chwili odzyskuje ludzką twarz, kiedy wyznaje, że tęskni za tatą, który uciekł do Ameryki. Świat tego filmu jest prawdziwym światem dziecka i dla dzieci. Dorośli też dużo dla siebie znajdą: przyjrzyjcie się uważnie rodzinie Bustera, a szczególnie temu, jak zachowuje się Mama.

Mój tata jest kiełbaską
wiek: 12+
Prawie każdy dorosły ma taką chwilę: rzucić robotę i zająć się czymś, co naprawdę kocha. Jeżeli ta chwila się przedłuża, można mówić o syndromie wypalenia zawodowego. Kto jednak będzie miał dość odwagi, aby zostawić bank i zająć się teatrem, a konkretnie jego uliczno-reklamową wersją? Jeżeli jednak ma się w rodzinie kogoś bliskiego… Po tym filmie aż się chce z dzieciakami pobawić w jakiś teatr!

Buladó
wiek: 12+
Ojciec i córka – oboje żyjący w nieprzepracowanej traumie po śmierci żony i matki – oraz dziadek, który popada w szaleństwo na tle lokalnej wiary w duchy. Historia rozpięta pomiędzy realistyczną opowieścią o samotnym ojcostwie a światem magicznym, w którym wierzenia niby obłąkanego dziadka okazują się prawdą. Poetyckie, pięknie sfilmowane. Wzruszające.

Dzieci słońca
wiek: 13+
Mistrz irańskiego kina tym razem prezentuje film, który wbija w fotel w scenach fascynującego poszukiwania ukrytego w podziemiach skarbu, a jednocześnie porusza głębią obserwacji społecznej dotyczącej pracy wykorzystywanych i marginalizowanych dzieci. Kino przygodowe, a zarazem mocno zaangażowane – w jednym obrazie.

Przeprawa
wiek: 12+
Przepiękna animacja o ważnych sprawach, opowiadająca o losach rodzeństwa uchodzącego przed pogromem etnicznym w regionie świata co prawda nienazwanym, ale niepokojąco przypominającym Bałkany, Wschodnią Europę i nasze okolice. Doświadczona artystka, jaką jest Florence Miailhe, na realizację tego obrazu poświęciła 10 lat, malując każdy kadr farbami olejnymi na szkle – to pierwszy takie pełnometrażowe dzieło w historii kina. Warto było – film wciąga od pierwszej chwili i trzyma widza w napięciu i zachwycie aż do finału.

Lekcje marzeń
wiek: 11+
Tygrysy
wiek: 16+
Fascynujące zderzenie dwóch całkowicie odmiennych wizerunków najpopularniejszej gry sportowej świata. W Lekcjach marzeń, których akcja dzieje się 150 lat temu w Niemczech, młody nauczyciel, pragnący dać swoim uczniom coś lepszego niż pruski dryl, sięga po dopiero co przybyły z Anglii futbol. Ten sport to szlachetna, rodząca się przyjaźń, rywalizacja. O tym, jak może to wyglądać dzisiaj, opowiadają Tygrysy. Nastoletnie przyszłe gwiazdy stadionów są skoszarowane i wtłoczone w dramatyczny wyścig szczurów, prowadzący prosto do depresji. Co pozostało z tamtej, dawnej „kopanej”?

Miasto dzikich bestii
wiek: 16+
Siedemnastoletni bohater filmu jest rozpięty między dwoma światami, w których poszukuje miejsca dla siebie: swoim barrio, dzielnicą w gangsterskim Medellin – z napaściami, przemocą i hip-hopem jako medium pozwalającym wyrazić sprzeciw – a idylliczną wsią i głęboką prostotą życia jego dziadka. Młody rapuje, a stary, w sposób absolutnie wspaniały, śpiewa dawną piosenkę. Poruszające.

Mała mama
wiek: 14+
Najbardziej poetycki i tajemniczy film tegorocznego Festiwalu. Czy rzeczywiście mała dziewczynka przemieszcza się w czasie, czy też tę podróż stwarza wyłącznie potęga jej wyobraźni? Niezwykły obraz tego, w jaki sposób dziecko postrzega i formuje swój świat. Nie mogę ujawnić nic więcej – to jest film, który trzeba zobaczyć.

Żegnaj, Związku Radziecki
wiek: 16+
Jak dobrze pośmiać się z absurdów upadającego Związku Sowieckiego, widzianych oczyma dziecka. Chociaż jak się dobrze przyjrzeć, to chwilami śmiech zamiera nam na ustach… Lekcja historii dla młodszych, wspomnienie dla starszych, zwłaszcza tych, którzy sami tego doświadczyli.