Recenzja

Okiem Młodego Krytyka #3: „Mój brat ściga dinozaury”

Cykl Okiem Młodego Krytyka dedykujemy grupie młodych ludzi od lat związanych z Festiwalem Ale Kino!. Poznali nas, gdy jeszcze jako przedszkolaki przychodzili na seanse najlepszych bajek; zostali z nami, choć są już pilnymi licealistami lub zupełnie dorosłymi studentami. Z przyjemnością oddajemy im przestrzeń naszej strony internetowej i wczytujemy się w ich opinie na temat filmów 38. edycji Ale Kino!.

 

W pierwszej chwili może się wydawać, że to kolejny film o tym, jak trudno niektórym zaakceptować inność osób niepełnosprawnych. Jednak „Mój brat ściga dinozaury” okazuje się być tak naprawdę uniwersalną historią o akceptacji samego siebie. Film opowiada o tym, ile bałaganu w naszym życiu może narobić nasze mylne wrażenie o tym, jak jesteśmy lub będziemy postrzegani przez innych.

Główny bohater, nastoletni Jack, rozpoczyna naukę w nowej szkole, poznaje nowych znajomych i spotyka wymarzoną dziewczynę. Zanim ktokolwiek zdąży poznać chłopca i „ocenić” jego młodszego brata z zespołem Downa, Jack postanawia zmienić swoją historię na taką, która jego zdaniem bardziej się spodoba. Jedno kłamstwo prowadzi do kolejnych, a przyznać się do prawdy jest coraz trudniej.

Film przedstawia ciepły obraz rodziny, a postać niepełnosprawnego chłopca staje się jedynie „pretekstem” do pokazania, jak ważne jest zaakceptowanie samego siebie, zanim zaczniemy przejmować się tym, jak widzą nas inni. A przy okazji dowiadujemy się, że w irytującym bracie lub siostrze często można znaleźć prawdziwego przyjaciela. W końcu bracia i siostry to najlepsi superbohaterowie. ;)

Ci, którzy zastanawiają się, dlaczego czasem warto ścigać z bratem dinozaury, odpowiedź znajdą podczas seansu 1 grudnia o godz. 10:00 oraz 4 grudnia o godz. 14:00.

Miriam Czachór